Już na miejscu - rodzina, pokój, okolica.

Hej,
No więc o 11.45 tutejszego czasu stanęłam na angielskiej ziemi i ok. 20-25 minut potem poznałam ojca, a potem całą rodzinkę, dom i okolice. Jestem strasznie podekscytowana i ciężko mi się skupić, więc postaram się to zrobić w krótkich punktach:
1. Rodzice - oni są po prostu przemili. Wszyscy, ojca poznałam pierwszego i jechałam z nim 1,5 h samochodem, rozmawialiśmy o różnicach, o mnie, o nim, naprawdę przemiły. Żona jest mniej wylewna, ale na pewno nie oschła czy niemiła, jak myślałam, jest naprawdę miła, zadaje mi dużo pytań, porównuje z Francją, ogółem bardzo miła jest dla mnie. Bez problemu się mnie pytają czy coś chcę, nalegają żebym coś wybrała w kawiarni, ojciec bez mojego pytania pożyczył mi swoją ładowarkę od iPhone'a, zebym nie musiała iść na górę po adapter itd. Mama mówi do dzieci tylko po francusku, tłumaczy jeżeli powinnam rozumieć co mówi, ale to jeszcze wzmacnia mój szok językowy. Ale to dobrze, wiedziałam na co się piszę, chcąc francuską hostkę.
Dzieci - Mała to jest księżniczka, ma 3 lata, płacze o wszystko, ale od razu mnie lubi, obowiązkowo musi siedzieć obok mnie, śmieszą ją nawet moje najgłupsze żarty :D Starszy, Luke, ma 5 lat, jest otwarty, dużo się śmieje, obowiązkowo musiałam mu przeczytać tego Kubusia Puchatka co im dałam... Po polsku! Bawiło go to ogromnie. Najstarszy, Edward, ma 7 lat, jest trochę nieśmiały, mówi pięknym, brytyjskim angielskim, odrabiałam dziś z nim pracę domową, miły chłopaczek :)
2. Dom - Jest to połowa bliźniaka, wysoki, ciężko liczyć piętra, bo co półpiętro są pokoje ;D Na dole jest kuchnia, salon, wc z pralką, wyżej chyba pokój chłopców, maleńkie biuro ojca, duża łazienka z ogromną wanną (Rozwiązał się dylemat 1 łazienki na tyle osób, po prostu nie liczyli małego wc na dole), jeszcze wyżej jest pokój małej i pokój rodziców a na samiutkiej górze, takie poddasze jest tylko i jedynie mój pokój. I macie zdjęcia (piersze od wejścia, drugie z kąta):

Pokój ogółem jest dosyć sporo, to pojedyncze łóżko także nie jest jakieś wąziutkie. Fotel bujany jest pięknyy, ale aktualnie zawalony moimi ciuchami, które nie wyschły przed odlotem. Rozpakowałam się już, mam mnóstwo miejsca, bo są półki, szuflady, a na korytarzyku (między schodami a moim pokojem) jest taka szafa, gdzie mogę powiesić ciuchy jeżeli chcę. Pokój jest urządzony bym powiedziała staromodnie, ale bardzo urokliwie.
3. Okolica - O niej za dużo na razie nie wiem, ale byliśmy w PRZEPIĘKNYM parku, w Reigate, czyli takim miasteczku, który jest bliźniakiem mojego Redhill. Tu macie zdjęcie fontanny w parku (aktualnie dookołą są piękne fioletowe kwiaty).


A tutaj fragment dużego placu zabaw w tymże parku:









Jestem naprawdę zaskoczona, są przemili. Wiadomo, na bank będą jakieś zgrzyty ale zapowiada się całkiem miło (wiadomo, to że teraz jest miło nie gwarantuje że zawsze bedzie, ale jakby od początku było okropnie... To wiadomo :D).
Pozdrawiam Was serdecznie. W Anglii dziś gorąco, serio!